Kalendarium 1832 - 2002

opracowano na podstawie publikacji wydanej z okazji 170 lecia istnienia kopalni.
" Kopalnia Wegla Kamiennego "Anna" w latach 1832 - 2002 "

28.07.1832

• Aptekarz i burmistrz Rybnika Ferdinand Friedrich August Fritze dokonał zgłoszenia kopalni z polem podstawowym i 1200 miarami (tj. 1.033.032 m²) wraz z prawem do budowy sztolni i prowadzenia robót w odkrytym na terenie Pszowa (na roli Marii Poppe) pokładzie węgla kamiennego. W zgłoszeniu F.F.A. Fritze nazwał kopalnię imieniem „Anna”. Pokład udostępniono szybem „Fund” o głębokości 15 Lachter tj. ok.31 m.
  
  29.07.1832
• Przedstawiono  zgłoszenie  kopalni  w Królewskim  Górnośląskim  Urzędzie Górniczym w Tarnowskich Górach.
  
  1834
• Zgłębiono szyb „Ryszard” (później szyb powietrzny II) do głębokości 30 m. Urobek wydobywany był na powierzchnię w kubłach przy pomocy ręcznego kołowrotu. 
  
  24.11.1840
• Ferdinand Friedrich August Fritze otrzymał pierwsze nadanie „Anna” z polem podstawowym i 898 miarami.
  
  1842
• Na szybie „Ryszard” została zabudowana pierwsza pompa parowa o mocy 6 KM.
  
  1847
• Produkcja roczna kopalni wyniosła 3.293 tony przy zatrudnieniu około 50 robotników.
  
  1853
• Zainstalowano kołowrót parowy przy szybie „Ryszard”. Do tego roku węgiel  wydobywano na powierzchnię przy pomocy kołowrotu ręcznego.
  
  1855
• Kupiec  z Raciborza  Józef  Doms  zaczął  głębić  szyb  „Johanes”  (obecnie „Jan”) na roli Jakuba Krzyżaka. Uzyskał on nadanie „Albin” z polem podstawowym i 1200 miarami.
  
  1856
• Zgłębiono szyb „Johanes” z powierzchni do poziomu 60 m. Szyb miał przekrój kwadratu o boku 2,8 m w obudowie drewnianej.
• Została  utworzona  spółka  pod  nazwą  „Skonsolidowana  Kopalnia  Anna” o łącznej powierzchni 1.806.948 m², przez połączenie nadań „Anna” (z polem podstawowym i 898 miarami) Albin”(z polem podstawowym i 1200 miarami).
• Roczne wydobycie kopalni, uzyskiwane z dwóch pokładów (0,7 m i 1÷1,3 m) wyniosło około 40.000 beczek po 3,5 cetnara co daje 140.000 cetnarów tj.7.000 ton. Zatrudniano wówczas 70 osób (w tym 2 osoby dozoru: na dole nadsztygar Utgenannt i sztygar E.Pach oraz na powierzchni 1 pracownik administracji).
• F.F.A. Fritze odstąpił połowę zakładu górniczego Spółce Handlowej Józefa Domsa (Handelsgesellschaft Joseph Doms), która przejęła zobowiązanie poniesienia kosztów koniecznych do pogłębienia kopalni. 
  
  1858
• Zainstalowano parową maszynę odwadniającą  i parowy kołowrót na szybie odwadniającym „Jan”.
  
  1859
• Prof. dr  Kuch  właściciel  kopalni  „Charlotte”, Wojnowic  i Górnych  Rydułtów  kupił   prawo eksploatacji węgla na  gruntach pszowskich  i dolnorydułtowskich.
  
  1860
• W „Skonsolidowanej Kopalni Anna”, na skutek obsunięcia się warstw skalnych, zniosło budynek maszyny wyciągowej nad głębionym szybem „Jan”.
  
  1861
• Na szybie „Jan” został postawiony nowy budynek maszyny wyciągowej.
  
  1862
• Zgłębiono  szyb  odwadniający  „Jan”  do  głębokości  63,4  Lachter (ok. 132,5 m).  Na  tej  głębokości  udostępniono  pokład  węgla  przekopem Oberflötz, a w nim założono chodnik główny.
  
  1863
• Zgłębiono szyb wentylacyjny „Utgenannt” (później szyb powietrzny I). Nazwa pochodzi od pierwszego zatrudnionego nadsztygara Utgenannta.
  
  1864
• Spółka Handlowa Józefa Domsa nabyła drugą połowę zakładu górniczego.
  
  1882
• Wybudowano kolejkę linową z kopalni „Anna” do dworca kolejowego w Rydułtowach. Była to pierwsza kolejka linowa w Polsce o napędzie parowym.
  
  1888
• Wstrzymano  eksploatację  kopalni  wskutek  całkowitego  jej  zalania  przez wdarcie się kurzawki z pokładu „Frieda”.
  
  1889
• Kopalnię  nabył  Emanuel  Friedländer  –  właściciel  Towarzystwa  Sprzedaż Węgla z Berlina.
  
  1891
• Usunięto kurzawkę i uruchomiono na nowo kopalnię. Kopalnia eksploatowała 4 pokłady: Fundflötz (1,20 m), Oberflötz (1,00 m), Fannyflötz (1,00 m) oraz Friedaflötz (2,15 m). Zatrudnienie wynosiło 124 robotników. Nazwy pokładów pierwotne i obecne przedstawiają się następująco: Charlotte – 615/1; Elleonore – 616/2; Minna – 620; Agnesglu („Agnieszka”)  –  626  (624);  Fund  -  629/1-2;  Fund  oberbank-629/1;  Fund  niederbank – 629/2; Fanny („Paniczka”) - 630; Frieda - 703; Frieda niederbank – 705/1; Unwerhofft - 707/1-2; Sonne („Zona”) -708; Mond - 712; Stern („Szterna”) - 713/1-2.
  
  1897
• Powstało  Gwarectwo  „Skonsolidowana  Kopalnia  Anna”.  Reprezentantem Gwarectwa był C. Linnartz.
  
  1898
• Wydobycie kopalni wyniosło 41.316 ton przy zatrudnieniu 185 osób. Kierownikiem Ruchu Kopalni był inspektor górniczy Rzehulka. W kopalni pracowały wówczas 4 maszyny parowe o mocy 240 KM oraz korzystano z siły pociągowej 7 koni kopalnianych
  
  1900
• Kopalnia posiadała jeden szyb wydobywczy „Johanes” („Jan”) oraz dwa wentylacyjne: „Richard” („Ryszard”) i „Utgenannt”.
• Przy wprowadzeniu do stosowania klatek wydobywczych i wózków kopalnianych  rozszerzono przekrój  szybu  „Jan” do wymiarów 4,8 m  x 3,0 m oraz  zmieniono obudowę szybu z drewnianej na murowaną.
• Zbudowano budynek główny administracji.
  
  1901
• Kopalnia zwiększyła swój obszar o nadania: „Syrius”, „Styr”, „Zawisza”, „Pliniusz”, „Oder” i „Humboldt”.
  
  1903
• 
  Fryderyk Friedländer kupił nadania kopalń „Anna”, „Emma” i „Rymer”, połączył  je,  tworząc Rybnickie GwarectwoWęglowe. Od  tego  czasu w coraz szybszym  tempie  rośnie  produkcja. Wydobycie  kopalni  „Anna”  wyniosło w 1903 r. 148 tys. ton. Wzrosło także zatrudnienie z 194 do 483 osób.
  
  1904
• Rozpoczęto głębienie nowego szybu wentylacyjnego (szyb powietrzny III) do głębokości 118 m. W 1906 roku szyb ten połączono z pokładem „Frieda”i wyposażono w wentylator Rateau o wydajności 2500 m3/min.
• Na szybie „Utgenannt” zainstalowano dwa wentylatory typu „Pelzer” o wydajności 500 m3/min każdy.
  
  
  
  
  
  Widok kopalni z 1905 roku
  
  
  
  1905

• Zgłębiono główny szyb powietrzny III do pokładu „Stern”.
• Rozpoczęto budowę osiedli robotniczych w Pszowie i w Olzie.
  
  1906
• Wyrobiska górnicze w gazowym pokładzie „Frieda” zostały zatopione w wyniku wdarcia się kurzawki. Ponownie pokład ten został udostępniony dopiero w 1909 r. na poz. 260 m.
  
  1907
• Zbudowano sortownię przy dworcu kolejowym w Rydułtowach.
• Kopalnię zakwalifikowano do kopalń gazowych, odkąd w pokładach „Fund” i „Fanny” wystąpił metan.
• Zgłębiono szyb „Johanes” do poziomu 260 m.Równocześnie poszerzono szyb wentylacyjny „Utgenannt”, w celu poprawy wentylacji, a następnie przebito go do wyrobisk w pokładzie „Fanny”. 
  
  1908
• Naprzeciw kopalni zbudowano dom towarowy i kasyno dla pracowników.
• Zbudowano budynek biura górniczego („cechownia”).
  
  1909 do 1911
• Kierownikiem ruchu w tym okresie był inspektor górniczy Fritz Pietruske. Eksploatacja w latach 1909 - 1910 prowadzona była wyłącznie na zawał. Od 1911 r. zaczęto stosować podsadzkę suchą (w 1911 - 1,06%). Wodę z wyrobisk w ilości ok. 3,5 m3/min usuwano przy pomocy podziemnej pompy parowej szybem „Jan”. Węgiel wzbogacano na sucho (taśmy przebiercze). Do przewozu w kopalni używano koni: 19 na dole, 14 na powierzchni.
• Mechanizacja na powierzchni: 5 maszyn parowych o ogólnej mocy 1620 KM, 1 kompresor powietrza o mocy 650 KM, 4 generatory o mocy 1120 KM zasilające 19 silników o mocy 611 KM na powierzchni  i 16 silników o mocy  847 KM pod ziemią.
• Mechanizacja na dole: 5 maszyn parowych o ogólnej mocy 830 KM, 8 silników spalinowych o mocy 96 KM. 
  
  1910
• Zbudowano tunel murowany pod główną drogą (obecnie ul. Ks. P. Skwary).
• Zgłębiono szyb powietrzny „Ignacy” (później szyb powietrzny V) do poziomu 260 m.
  
  1911
• Oddano do użytku łaźnię urzędniczą.
• Rozpoczęto głębienie głównego szybu wydobywczego „Rudolf” (obecnie „Chrobry I”). 
  
  1913
• Roczna produkcja osiąga poziom 555 tys. ton węgla, zatrudnienie wynosi 1.503 osoby.
  
  1914
• Wybudowano wieżę ciśnień „Wasserturmes-Annagrube”
• Połączono kopalnię koleją ze stacją kolejową w Olzie (własna bocznica kolejowa miała ok. 10 km długości).
  
  1915
• Zbudowano  no wą  kotłownię  wraz  z elektrownią.  Budynek  elektrowni  jest dziełem  sławnego  architekta Hansa  Poelziga  i stanowi,  znany  w Europie zabytek sztuki budownictwa przemysłowego.
• Wybudowano wiadukt nad bocznicą kolejową na drodze Pszów - Krzyżkowice.
  
  1917
• Zgłębiono  szyb  „Rudolf” do  głębokości 368,1 m  (poz. 350 m). W czasie drążenia szybu natrafiono na kurzawkę; zastosowano wówczas wodoszczelną obudowę tubingową.
• 1.06. Uruchomiono szyb „Rudolf” i rozpoczęto wyciąganie nim urobku z poziom 260 m. 
  
  1918
• Rozpoczęto głębienie szybu powietrznego „Zawada” (później nazwany szybem powietrznym IV).
• Oddano do użytku budynki: magazynu  głównego, warsztatu elektrycznego i kuźni.
  
  1919
• Zbudowano sortownię i płuczkę przy szybie „Rudolf”.
  
  1922
• Zgłębiono szyb powietrzny „Zawada” do poziomu 260 m (całkowita głębokość szybu wyniosła195m) Przy głębieniu szybu na poziomie 105 m natrafiono na warstwy wodonośne z wodą siarkową. Do tej pory woda siarkowa wypływała tylko na powierzchni i była wykorzystywana do celów leczniczych w uzdrowiskach „Sophienbad” w Zawadzie i „Wilhelmsbad” w Kokoszycach. W szybie „Zawada” wodę siarkową ujęto i zaczęto pompować do łaźni. Po wyjeździe z dołu załoga kąpała się w wodzie siarkowej-zdrojowej.
• Pogłębiono szyb „Jan” z poziomu 260 m do poziomu 350 m.
  
  1923
• Ukończono drążenie szybu powietrznego „Ryszard” z poziomu 260 m na poziom 160 m.
  
  1924
• Rozpoczęto  drążenie  szybu  powietrznego  „Ryszard”  z poziomu 160 m  na poziom 80 m. Do tego roku w przewozie dołowym korzystano z siły pociągowej koni.
  
  1925
• kwiecień  - Nadsztygar Szilder założył Orkiestrę Dętą przy KWK „Anna”. Pierwszym kapelmistrzem był Paweł Szulce.
  
  
  
  
  
  
• Od 14.06.1968 r. kapelmistrzem orkiestry kopalnianej jest Wiktor Kamczyk. Od roku 1998 przy orkiestrze działa grupa taneczna tzw. majoretki.
• Zakończono budowę kolonii domów robotniczych i urzędniczych w Pszowie i w Olzie.
  
  1926
• Ukończono  głębienie  szybu  powietrznego  „Ryszard”  (szyb  powietrzny  II) z poziomu 160 m na poziom 80 m. Przystosowano  szyb  powietrzny  „Ryszard”  do  opuszczania  drewna  na  poziom 260 m.
  
  1927
• Zlikwidowano szyb powietrzny „Utgenannt” dotychczas używany do opuszczania drewna. 
  
  1928
• Na  szybie  „Ryszard”  zabudowano  i uruchomiono  urządzenie  tzw.  „PATER  NOSTER” do mechanicznego opuszczania drewna na poziom 260 m.
• Uzyskano po raz pierwszy 1.000.000 ton rocznego wydobycia. Był to zarazem pierwszy milion ton osiągnięty na Górnym Śląsku.
• Zbudowano wiszącą kolejkę  linową z kopalni „Anna” do koksowni przy kopalni „Emma”. Do tej pory miał węglowy dostarczano do koksowni koleją.
  
  1931
• Pogłębiono szyb „Jan” z poziomu 350 m do poziomu 500 m.
  
  1935
• Wydobycie przekroczyło 4.000 ton na dobę. 
  
  1937
• Rozpoczęto  głębienie wspólnego  dla  kopalń  „Anna”  i „Emma”  szybu  „Jedłownik” z zamiarem wybudowania na tym terenie koksowni. Szyb ten miał być tymczasowo szybem wentylacyjnym dla obu kopalń.
  
  1937-1938
• Wydrążono  szyb  „Ryszard”  (powietrzny  II)  z poziomu  350  m  do  poziomu 260 m. Roboty trwały około pół roku i zostały zakończone w styczniu 1938 r.
  
  1938
• Zakończono głębienie szybu „Jedłownik I” – głębokość 236,07 m, średnica 4,0 m. Miał on pełnić funkcję szybu wentylacyjnego wydechowego oraz materiałowo – zjazdowego.
  
  1939
• Obraz  św.  Barbary  namalowany  został  przez  malarza  Enrico  Schmidta w 1908 r. Nieznana jest data sprowadzenia obrazu na kopalnię. Ołtarz z obrazem św. Barbary, od samego początku, również przez cały okres okupacji niemieckiej aż do pierwszych lat 70-tych znajdował się w cechowni kopalni.
• Początkowo ustawiony był na  frontowej  ścianie cechowni,  zaś pod koniec lat 50-tych został przeniesiony na ścianę boczną. Na początku lat 70-tych, w związku z przeprowadzanym remontem cechowni, ołtarz został zdemontowany, a obraz zwinięto i ukryto w jednym z pomieszczeń na terenie kopalni. Dopiero w 1980 r., w okresie strajków, obraz powrócił na swoje pierwotne miejsce, gdzie znajduje się do dnia dzisiejszego. W  roku  1980  obraz  św.  Barbary  poddano  gruntownej  konserwacji, a w 2000 roku odnowiono.
  
  1939
• Kopalnia „Anna” została włączona pod zarząd komisaryczny Głównego Urzędu  Powierniczego  „Wschód”,  który  sprzedał  ją  niemieckiemu  koncernowi Zakładu Rzeszy „Herman Göring”.
  
  1940
• Dla  administrowania  zakładami  górnośląskimi  koncern  Göringa  utworzył 1.04.1940  r.  przedsiębiorstwo  filialne  pod  nazwą  Bergwerkswerwaltung Oberschlesien G.m.b.H.  der Reichswerke Hermann Göring w Katowicach. Przedsiębiorstwo to dzieliło się na 5 grup. Do grupy II należała m.in. kopalnia „Anna”.
  
  07.1942 - 05.1943
• Pogłębiono  szyb  „Chrobry  I”  z głębokości  368,1  m  (poziom  350 m)  do 528,19 m (poziom 500 m). 
  
  1943
• Przy zatrudnieniu 3.095 osób osiągnięto średnie wydobycie dobowe 5.231 ton. 
  
  1945
• marzec - Wskutek działań wojennych znacznemu uszkodzeniu uległa kotłownia wraz z rozdzielnią stacji generatorów oraz sieć wysokiego napięcia. Brak energii elektrycznej spowodował zatopienie budowanego w tym czasie poziomu wydobywczego 500 m. Zdewastowaniu uległa bocznica i linia kolejowa. Wysadzony został wiadukt nad bocznicą kolejową.
• 27.03 - Nastąpiło wyzwolenie Pszowa.
• kwiecień - Kopalnia została uruchomiona w dniu 1 kwietnia 1945 r., a już 13 kwietnia 1945 r. – odebrano pierwsze wydobycie. Ogółem w 1945 r. wydobyto 350.106 ton węgla; średnio 1.505 ton/dobę.
• Kopalnia weszła w skład Rybnickiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego.
  
  1948
• W budowanej elektrowni zabudowano kompresor typu Ingersoll Rand – eksploatowany nadal.
  
  1949
• Osiągnięto wydobycie 1.383.355 ton przy zatrudnieniu 3.841 osób
• Kopalnia otrzymała „Honorowy Sztandar Pracy” ufundowany przez Centralny Zarząd Przemysłu Węglowego.
• Kopalnię „Anna” wraz z elektrownią przekazano Rybnickim Zakładom Przemysłu Węglowego.
  
  1950
• W wyniku modernizacji i rozbudowy zakładu przeróbczego, pogłębiania szybów, rozbudowy poziomu 500 m oraz rozwoju mechanizacji, zapoczątkowanej w 1950 r. wprowadzeniem pierwszego kombajnu typu „Donbas”, następuje stopniowy wzrost wydobycia. Średnie wydobycie dobowe w 1950 r. wyniosło 4426 ton; w 1955 r.– 4778 ton; w 1956 r. – 4963 ton; w 1958 r. – 5656 ton.
  
  1952
• Wybudowano Zasadniczą Szkołę Górniczą.
  
  01.07.1953
• Rozpoczęto głębienie szybu wentylacyjnego „Kokoszyce”. 
  
  1954
• Wybudowano kolejkę linową do transportu kamienia z kopalni na zwałowisko „Wrzosy” – wydajność 130 ton na godzinę.
• Zakończono rozbudowę płuczki, zwiększając jej wydajność z 220  t/godz. do 350  t/godz.
• Założono stawy mułu węglowego „Nosol” w Syryni.
• Wybudowano  nowy most  nad  bocznicą  kolejową  w miejscu  zniszczonego w czasie wojny. 
  
  1955
• Na szybie „Jan” zabudowano elektryczną maszynę wyciągową firmy SKODA  o mocy 1000 kW.
  
  1957
• Do  tego  roku na dole kopalni zatrudniano kobiety przy obsłudze napędów i czyszczeniu przenośników dołowych.
• Przy Zasadniczej Szkole Górniczej wybudowano internat na 220 miejsc.
• Na  szybie  wentylacyjnym  „Kokoszyce”  zabudowano  wentylator  typu  TURBO-WERKE MEISSEN o wydajności 7 500 m3 /min.
  
  1958-1960
• Wybudowano nową łaźnię górniczą na 3.105 miejsc oraz lampownię i połączono je pomostem z szybami „Jan” i „Chrobry”.
  
  1958
• Wprowadzono do eksploatacji wąskozabiorowy kombajn ścianowy firmy „Anderson”.
  
  1959
• Zakończono rozbudowę poziomu 500 m. 
  
  1959-1962
• Budowa ambulatorium zakładowego. Pierwszym kierownikiem nowego ambulatorium był lekarz Romański (znany jako dr Psota). Czynił on starania, aby przy szybie „Zawada” wybudować pomieszczenie z 10 wannami kąpielowymi i leczyć tam wodą siarkową górników kopalni. Źródło wody siarkowej okazało się jednak mało wydajne i projekt zaniechano.
  
  1960
• maj - Rozpoczęto głębienie szybu „Ryszard II”.
• lipiec - Rozpoczęto pogłębianie szybu „Jan” z poziomu 500 m do poziomu 700 m.
  
  1960
• Wydobycie  roczne wyniosło 1.892.400  ton węgla  (tj. 6.061  t/dobę) z 18 ścian, przy zatrudnieniu 5.676 osób. 
  
  1962
• 1.07.- Pogłębiono szyb „Ryszard II” do głębokości 506 m. paździenik
• paździenik - Zakończono pogłębianie szybu „Jan” z poziomu 500 m do poziomu 700 m.
  
  
  
  
  
  
  
  Charakterystyka szybu:
  –  głębokość 705,9 m
  –  do głębokości 250 m przekrój beczkowy a=5,41 m, b=3,08 m,   poniżej 250 m przekrój kołowy 4,8m.
  
  11.07.1963
• Rozpoczęto głębienie szybu „Chrobry II”. 
  
  1964
• Przedłużono urządzenie wyciągowe szybu „Chrobry I” (przedział wschodni) z poziomu 350 m do poziomu 500 m.
  
  1965
• Wykonano  obieg  zamknięty wód popłuczkowych  i poflotacyjnych w Zakładzie Przeróbki Mechanicznej Węgla.
  
  1965
• 1.10 - Zgłębiono szyb „Chrobry II” do poziomu 500 m.
  
  1966
• W ZPMW rozbudowano flotację zwiększając jej wydajność z 20 do 80 t/h.
• 1.06. - Zgłębiono szyb „Chrobry II” do poziomu 700 m.
• 1.11. - Zgłębiono szyb „Chrobry II” do poziomu 800 m.
• Zlikwidowano,  przez  zasypanie  skałą  płonną,  szyb  powietrzny  V  (dawniej „Ignacy”). Szyb  ten  był  zgłębiony  do  poziomu  260 m. W okresie  powstań  śląskich i późniejszym był szybem zjazdowym. Gdy przestał pełnić funkcję zjazdową, pomieszczenia łaźni przy szybie udostępniono sekcji gimnastycznej „Górnika Pszów” (znanej jako „Sokoły”).
• 13.12. - Decyzją  Rybnickiego  Zjednoczenia  Przemysłu  Węglowego  [L.dz.VI(TG)(1979)/66] zezwolono na likwidację szybu powietrznego III. 
  
  1967
• Wybudowano centralną stację kruszenia kamienia na poziomie 500 m.
• 30.05.- Rozpoczęto głębienie peryferyjnego szybu wentylacyjnego „Czyżowice III”.
• 1.08.- Rozpoczęto głębienie peryferyjnego szybu „Czyżowice II”. Wraz z głębieniem szybów „Czyżowice II i III” na poz. 350 m i 500 m drążono przekopy czyżowickie. Było to w ramach realizacji projektu budowy nowej kopalni „Czyżowice” pod nazwą „Rozbudowa Kopalni Anna w Polu Południowym”. W trakcie drążenia przekopów po raz pierwszy na kopalni zastosowano lokomotywy akumulatorowe Ldag. W przekopie czyżowickim na poziomie 350 m, przed przebiciem do szybu „Czyżowice III”, natrafiono na fukacz metanu słyszalny z odległości 2 km.
• Wykonano, ponadto,  roboty wstępne do głębienia szybów V i VI obok  toru kolejowego w Zawadzie. Dalsza budowa kopalni została nagle wstrzymana.
• 31.03. - Zgłębiono szyb „Chrobry II” do poziomu 935 m.
• Wprowadzono do eksploatacji pierwszy strug węglowy.
  
  1968
• Wybudowano główną podstację dla zasilania poziomu 700 m, szybu „Chrobry II” i Zakładu Przeróbki Mechanicznej Węgla.
• Wybudowano budynek warsztatu mechanicznego. 
  
  1969
• Decyzją OUG w Rybniku z dnia 10.05.1969 r. [L.dz.II-26/1/69] zezwolono na likwidację szybu powietrznego II (dawniej szyb „Ryszard”) przez zasypanie skałą płonną do poziomu terenu.
• 1.12. - Zakończono głębienie szybu wentylacyjnego „Czyżowice III” – głębokość szybu 315 m.
  
  1970
• Wydobycie wyniosło 2.241.660 ton węgla, tj.7.243  t/dobę z 9 ścian przy zatrudnieniu 6.280 osób.
• Opracowano  i wdrożono zespoły wręboładujące do mechanizacji systemów  zabierkowych w grubych pokładach węgla oraz zastosowano nową metodę rozcinki pokładów. Metoda ta polegała na zmianie kierunku chodników przyścianowych na równoległe do biegu uskoków, które w dotychczasowym sposobie  rozcinania  dzieliły  pokłady  na  nieregularne  pola  skracające wybieg ścian.
• Wykonano, metodą  ślizgową, wieżę  szybową  szybu  „Chrobry  II” o wysokości 72,97 m.

• Rozbudowano  i  zmodernizowano  Zakład  Przeróbki  Mechanicznej  Węgla zwiększając jego wydajność z 350  t/godz. do 830  t/godz.
• Rozbudowano płuczkę zawiesinową  i osadzarkową, zwiększając  ich wydaj ność z 270  t/h do 730  t/h.
• Zakończono rozbudowę dworca kopalnianego wraz z budynkiem stacyjnym.
• Rozpoczęto eksploatację poziomu 700 m.
• 01.03. - Zakończono głębienie szybu „Czyżowice II” – głębokość szybu 470,5 m.
• Wybudowano łaźnię robotniczą na 2.341 miejsc.
• Wprowadzono pierwszą obudowę  zmechanizowaną  typu Hemscheidt. Następnymi obudowami były: Krab II, Fazos 70, Klöckner 24/45, Glinik 08/22, Glinik 055/15, Glinik 066/16, Fazos12/25, Fazos15/31, Fazos 18/35.
  
  1974
• Zakończono eksploatację poziomu 500 m. Stosowano coraz częściej obudowę kotwiową, początkowo jako samodzielną, a następnie jako wzmocnienie wyrobisk w obudowie ŁP oraz przy poszerzaniu do około 6 m dowierzchni ścianowych wydrążonych w obudowie drewnianej.
• 07.11 godz. 3.34 .- W pokładzie 630 w partii jedłownickiej na poziomie 700 m nastąpiło bardzo silne tąpnięcie o energii 3,6 x 109J zarejestrowane nawet w stacji sejsmicznej w Krakowie. W wyniku tąpnięcia około 700 m wyrobisk zostało zarabowanych lub uszkodzonych. Dalszych spustoszeń dokonał wybuch metanu oraz pyłu węglowego, który objął 1940 m wyrobisk górniczych. Wybuch został zatrzymany w wyniku zadziałania zapór pyłowych. Było to największe tego typu, zdarzenie w okresie powojennym, a mimo to tylko 3 pracowników odniosło lekkie obrażenia.
  
  1975
• Na Przeróbce Mechanicznej wybudowano zakład odwadniania odpadów flotacyjnych – zabudowano dwie prasy filtracyjne.
  
  1976
• Uruchomiono zwałowisko kamienia i odpadów w Bukowie.
  
  03.1976-09.1977 - Pogłębiono szyb „Ryszard  II”; w I etapie do poziomu 500 m, w następnym do poziomu 700 m. 
  
  1978
• 01.03.- Zakończono pogłębianie szybu „Ryszard II” – głębokość 707,97 m, średnica szybu - 5,50 m.
• 04.12. - Przyznano kopalni „Order Sztandaru Pracy I klasy”.
  
• Uzyskano  największe  wydobycie  w historii  kopalni  wynoszące  2.874.378 ton (9.222  t/dobę); w wyniku stosowania czterobrygadowego systemu pracy. Średnie zatrudnienie wynosiło 5.591 osób.
• Wybudowano  suszarnię  flotokoncentratu o wydajności 60 t/h  suchego  flotokoncentratu.
  
  1979
• Zakończono budowę czterech elektrofiltrów do odpylania spalin kotłowych w elektrociepłowni kopalnianej. 
  
  01.09.1979
• Zgłębiono szyb „Chrobry I” do poziomu 700 m
  
  1980
• Wydobycie kopalni wyniosło 2.559.845 ton (7.592 ton/dobę), średnia ilość ścian - 9,5, zatrudnienie - 5.917 osób. Wykonano 18.950 m robót przygotowawczych.
• Sierpień - Solidaryzując się ze strajkującymi stoczniowcami oraz górnikami w Jastrzębiu, górnicy kopalni „Anna” podjęli akcję strajkową. W wyniku zajść sierpniowych podpisano porozumienia pomiędzy Rządem a strajkującymi, w efekcie których w górnictwie m.in. zlikwidowano system czterobrygadowy, zagwarantowano wolne wszystkie soboty i niedziele. Największym osiągnięciem było utworzenie Niezależnego, Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”.
• 01.10. - Zgłębiono szyb „Chrobry I” do poziomu 800 m.
  
  1982
• 01.09 - Zgłębiono szyb „Chrobry I” do poziomu 1000 m.
• 22.12.Zakończono pogłębianie szybu „Chrobry I”
  Charakterystyka szybu:
  – głębokość 1009,74 m.
  – średnica szybu 6,8 m (na odcinku od 26,15 m do 66,68 m średnica wynosi 7,34 m). 
  
  1983
• Zatrzymano ruch szybu „Chrobry I” – zdemontowano wieżę wyciągową.
• Lipiec - Zakończono głębienie szybu wentylacyjnego „Kokoszyce”. Głębokość 679,25 m, średnica 5,5 m.
  
  1985
• Wybudowano nową wieżę szybową szybu „Chrobry I”.
  
  1987
• Rozpoczęto eksploatację poziomu 800 m.
  Wydobycie kopalni wyniosło 2.324.850 ton. 
  Wydobycie dobowe: 7.703 tony
  Średnia ilość ścian: 10
  Zatrudnienie: 5.848 osób
  Roboty przygotowawcze: 21.096 m.
  
  07.01.1987
• Przejęto od KWK „Marcel” część złoża w partii jedłownickiej wraz z szybami: „Jedłownik II i III”.
  
  01.04.1988
• Zgłębiono szyb „Chrobry II” do poziomu 1000 m (tj. 977 m od powierzchni).
  
  Wrzesień 1989
• Zlikwidowano szyby „Czyżowice II i III” przez zasypanie skałą płonną.
  
  1990
• Wydobycie kopalni wyniosło 1.747.158 ton, wydobycie dobowe 6.767 ton, średnia ilość ścian - 9, zatrudnienie 5.425 osób.Wykonano 14.586 m robót przygotowawczych.
  
  1.01.1990 – 31.03.1993
• Po zlikwidowaniu Przedsiębiorstwa Eksploatacji Węgla „Południe” kopalnia „Anna” funkcjonowała jako samodzielne przedsiębiorstwo państwowe.
  
  1991
• 01.01.  - W szybie „Chrobry II” na głębokości 1.040 m wykonano pomieszczenie skipu.
• W ramach szeroko zakrojonej akcji w kierunku usuwania negatywnych skutków działalności kopalni, rozpoczęto rekultywację terenów za elektrociepłownią.
• 01.07.Zakończono pogłębianie szybu „Chrobry II”; głębokość rząpia wyniosła 1073,8 m, średnica szybu 7,50 m.
  
  1992
• 01.06. - Zapoczątkowano działania restrukturyzacyjne kopalni w zakresie przekształceń własnościowych, prywatyzacyjnych i likwidacyjnych.
  
  1993
• 01.04. - Powstała Rybnicka Spółka Węglowa S.A. jako jednoosobowa Spółka Skarbu Państwa. Kopalnia ”Anna” została włączona w jej struktury organizacyjne, przekształcając się z samodzielnego przedsiębiorstwa państwowego w jeden z zakładów spółki akcyjnej. Odebrano jej, tym samym, samodzielność w zakresie finansowym, marketingowym i handlu węglem. W skład spółki, poza kopalnią „Anna”, weszły kopalnie: ”Jankowice”, „Ry-dułtowy”, „Chwałowice”, „Marcel”, „Rymer” (w której ostateczna likwidacja wydobycia nastąpiła 20.10.1999 r.) oraz „1 Maja” (zlikwidowana z dniem 1.04.2001 r.). 
  Spółką zarządza 5-osobowy Zarząd w składzie: Prezes Zarządu oraz Wiceprezesi ds. Produkcji, Restrukturyzacji, Marketingu i Finansów. Oprócz Zarządu, władzami spółki są Rada Nadzorcza i Walne Zgromadzenie. W ramach struktur Spółki, w efekcie działań restrukturyzacyjnych, wyodrębnione zostały nowe zakłady: Zakład „Elektrociepłownie RSW” S.A. (1.01.1996 r.), Zakład Informatyki i Telekomunikacji (1.12.1996 r.), Zakład Handlu Węglem (1.06.1998 r.).
• Obszary nadania górniczego RSW S.A. położone są w zachodniej części Górnośląskiego Zagłębia Węglowego i wynoszą łącznie 223 km2. Eksploatowany węgiel, z uwagi na dobre parametry jakościowe, kierowany jest w 35% na eksport poprzez firmę „Węglokoks” S.A. W kraju głównymi odbiorcami węgla są koksownie, elektrownie, elektrociepłownie, cementownie i zakłady chemiczne.
• Decyzją OUG w Rybniku z dnia 14.12.1993 r. (L.dz.II-74/33/93) zezwolono na likwidację szybu powietrznego IV (dawniej szyb „Zawada”) przez zasypanie skałą płonną do poziomu terenu.
  
  25.10.1994
• W dowierzchni ścianowej R-11 w pokł.713/1-2, wykonanej w samodzielnej obudowie kotwiowej, w okresie jej wyzbrajania, nastąpił zawał skał stropowych na odcinku około 37 m. Szczęśliwym zbiegiem okoliczności w chwili zdarzenia w rejonie tym nie było ludzi.
  
  1995
• Wydobycie kopalni wyniosło 1.963.830 ton (7.813 ton/dobę) przy średnieilości ścian 2,9 i zatrudnieniu 4.096 osób. Wykonano 12.381 m robót przygotowawczych.
  
  1996
• kwiecień - Zakończono eksploatację poziomu 700 m.
• maj  - Wydłużono naczynia skipowe w szybie Chrobry II przedział południowy do poziomu 1000 m.
• Uruchomiono I etap odstawy głównej na poziom 1000 m.
  
  1997
• sierpień  - Uruchomiono II etap odstawy głównej przenośnikami taśmowymi na poziomie 1000 m przez co uzyskano jednopoziomowy model zakładu z całością wydobycia kierowaną na poziom 1000 m do szybu „Chrobry II”.
• Zakończono odstawę urobku wozami na poziomie 800 m.
• Zakończono rekultywację terenów za elektrociepłownią przy KWK „Anna”.
• Zlikwidowano szyb „Jedłownik I”.
  
  1998
• Decyzją OUG z 24.12.97 r. zlikwidowano szyb wentylacyjny „Kokoszyce” przez wypełnienie rury szybowej kamieniem popłuczkowym oraz płynną mieszaniną popiołów lotnych z mieszaniną doszczelniającą UTEX.
  
  1999
• Zlikwidowano przedział drabinowy, wyposażenie rząpia oraz górniczy wyciąg szybowy szybu „Ryszard II”.
  
• Przy okazji wizytacji parafii NNMP w Pszowie kopalnię odwiedził metropolita katowicki abp Damian Zimoń.
  
  
  
  
  
  
  
  
  2000
• Zlikwidowano szyb wentylacyjny „Jedłownik II” o głębokości 998 m i średnicy 5,5 m. Technologia polegała na likwidacji rury szybowej poprzez zasypanie jej kamieniem z Zakładu Przeróbczego kopalni i zalaniu mieszaniną pyłowo-wodną. Na poziomach 200, 400, 600 i 800 m wykonano korki izolacyjne ze spoiwa UTEX, zaś zrąb zamknięto płytą żelbetową.
  Przystąpiono do rekultywacji i zagospodarowania terenu osadników mułowych i zwałowiska „Wrzosy” w zakresie ukształtowania i zagospodarowania w kierunku rekreacyjno – sportowym, a zdegradowanych na skutek działalności górniczej. Ze skały poprodukcyjnej ukształtowano już zielone wzgórze, na którym przewiduje się wykonanie m.in.: kortu tenisowego, boiska do koszykówki i siatkówki, ścieżki spacerowo – rowerowej. Jest to inwestycja wieloletnia. 
  Wydobycie kopalni wyniosło 1.787.116 ton, co daje 7.120 t/dobę przy średniej ilości ścian czynnych 2,9 i zatrudnieniu 3.185 osób. Wykonano 8.197 m robót przygotowawczych.
• 03.08. - Przekwalifikowano wyciąg szybu „Jan” na wyciąg awaryjno-rewizyjny.
• Przystąpiono do rekultywacji i zagospodarowania terenu osadników mułowych i zwałowiska „Wrzosy” w zakresie ukształtowania i zagospodarowania w kierunku rekreacyjno – sportowym, a zdegradowanych na skutek działalności górniczej.Ze skały poprodukcyjnej ukształtowano już zielone wzgórze, na którym przewiduje się wykonanie m.in.: kortu tenisowego, boiska do koszykówki i siatkówki, ścieżki spacerowo – rowerowej. Jest to inwestycja wieloletnia.
  
  2001
  W ramach usuwania negatywnych skutków działalności eksploatacyjnej kopalni, wdrożono inwestycję w zakresie wyciszenia wentylatora przy szybie „Jedłownik III”. Poziom natężenia hałasu został, dzięki temu, obniżony z 52,5 ÷ 62,5 dB do 38 ÷ 39 dB w porze nocnej (dopuszczalna norma przewiduje 40 decybeli).
  Wydobycie węgla ogółem wyniosło 1.831,1 tys. ton z czego sprzedano 1.786,1 tys. ton, w tym 391,2 tys. ton na eksport za pośrednictwem CHZ „Węglokoks” Katowice, zaś resztę tj. 1.394,9 tys. ton skierowano do odbiorców krajowych głównie do: ZK Zdzieszowice, ZK Wałbrzych, Huty Sendzimira w Krakowie, Huty Częstochowa, Kombinatu Zabrze. 
  
  
  WŁAŚCICIELE I DYREKTORZY KWK „Anna”
  
  
  1. Ferdinand Friedrich August Fritze od 1832 r.
  2. ...
  3. Teodor Rzehulka od 1898 r.
  4. ...
  5. Fritz Pietruske od 1911 r.
  6. Kober od 1921 r.
  7. Mackenzy od 1928 r.
  8. dr Józef Tuchołka od ok.1930 r.
  9. Biernacki –
  10. inż. Wojciech Hardt do 1938 r.
  11. mgr inż. Wiktor Nowakowski od 1.04.1945 r.
  12. mgr inż. Leopold Płonka od 15.12.1945 r.
  13. mgr inż. Edward Kabierz od 1.01.1949 r.
  14. mgr inż. Juliusz Zając od 1.05.1951 r.
  15. mgr inż. Jerzy Kozłowski od 1.09.1955 r.
  16. mgr inż. Zygmunt Student od 1.12.1968 r.
  17. mgr inż. Hubert Kasperek od 20.01.1975 r.
  18. mgr inż. Eugeniusz Ryszka od 21.01.1977 r.
  19. mgr inż. Leonard Kempny od 24.01.1980 r.
  20. mgr inż. Jerzy Polok od 16.10.1991 r.
  21. mgr inż. Ernestyn Kubek od 1.07.1993 r.
  
  
  
  Wersja elektroniczna